گفتگو با مادران 3 کودک مصدوم آتش‌سوزی مدرسه دخترانه

حالا مادر و پدر مبینه 10 روز است که در مشهد حضور دارند. آن ها یک فرزند 2 ساله و یک فرزند 6 ساله هم دارند که ناگزیر شده اند نگهداری از آن ها را به خویشاوندان خود بسپارند.

«مبینه»، «اسرین» و «اسراء» 3 دانش آموزی هستندکه این روزها حال و هوای مشهد را دگرگون کرده اند. دانش آموزان 10 ساله ای که پس از حادثه آتش سوزی در دبستان شین آباد و سپری کردن دوره اولیه درمان در بیمارستان سینای تبریز، به بیمارستان امام رضا(ع) مشهد منتقل شدند تا مراحل درمانشان در یکی از مجهزترین بخش های سوختگی خاورمیانه ادامه یابد.

حالا 10 روز از اولین روز میزبانی مشهد از این دانش آموزان سپری شده است. آن طور که مادران این مصدومان و مسئولان بخش سوختگی می گویند،تلاش های پزشکان و پرستاران بیمارستان امام رضا(ع) تا به امروز نتیجه بخش بوده است.

همچنین به گفته مسئولان مرحله اول پیوند پوست 2 نفر از آن ها انجام شده است. این روزها بسیاری از مشهدی ها دوست دارند تا به عیادت این دانش آموزان که میهمان شهر امام رضا(ع) هستند بروند و با مادران و پدران آن ها ابراز همدردی کنند اما شرایط خاص بخش سوختگی بیمارستان و لزوم رعایت شدن مسائل بهداشتی و درمانی مورد نظر، انجام این کار را دشوار می کند.

با وجود این با هماهنگی مسئولان روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و بیمارستان امام رضا(ع)، خبرنگار خراسان به دیدار والدین این دانش آموزان رفت تا پیام رسان احساسات انسان دوستانه افکار عمومی به آن ها باشد و به این مادران که این روزها شاید بیش از هر زمان دیگر دل تنگ خنده های کودکانه  پاره تن شان شده اند، اطمینان خاطر دهد که در کنار دست های مهربان آن ها، دست های دیگری هم به سوی آسمان بلند شده است تا سلامت این دانش آموزان را از خداوند منان طلب کند.

صبوری، استقامت و ایمان

دیدار با 3 مادری که 10 روز است خانه و کاشانه خود را رها کرده اند تا در روزهای سخت بیماری در کنار دختران 10 ساله خود باشند چندان کار ساده ای نیست. احساس می کنم دور بودن از شهر و دیار و حضور هر روزه در محیط بیمارستان حتما روحیه آن ها را ضعیف کرده است و بغض حاصل از غم و اندوه اجازه صحبت کردن را به آن ها نمی دهد اما وقتی از نزدیک با آن ها گفت و گو کردم چیزی جز جلوه صبوری، استقامت و ایمان از مقابل چشمانم عبور نمی کرد.

مادرانی که دست از دعا بر نمی دارند

از میان مادران این 3 دانش آموز، فقط مادر«مبینه پرکم» است که علاوه بر زبان شیرین آذری به زبان فارسی هم سخن می گوید. او ماجرای آتش سوزی دبستان را که از زبان دختر 10 ساله اش شنیده است این گونه تعریف می کند: بخاری نفتی کلاس آتش گرفت و معلم تلاش کرد تا بخاری را از کلاس خارج کند اما در کلاس آتش گرفت و دیگر هیچ یک از دانش آموزان نتوانستند از کلاس خارج شوند.

خانواده ها با شنیدن صدای آژیر آمبولانس راهی مدرسه شدند. بعد بچه ها را از پنجره کلاس بیرون آوردند و به بیمارستان منتقل کردند.مادر مبینه از اقامت 23 روزه در بیمارستان سینای تبریز می گوید و این که اگر تلاش های پزشکان و پرستاران نبود شاید شرایط ناگوارتری اتفاق می افتاد.

وقتی از او درباره خدماتی که به آن ها ارائه شده است می پرسم صادقانه و بدون تملق و ریا می گوید: همه چیز خیلی خوب بود. در بیمارستان تبریز همه برای بهبود حال فرزندان ما تلاش کردند و خوشبختانه هم اکنون نیز که در مشهد هستیم مشکلی نداریم و پزشکان و پرستاران به خوبی از فرزندانمان مراقبت می کنند.

حالا مادر و پدر مبینه 10 روز است که در مشهد حضور دارند. آن ها یک فرزند 2 ساله و یک فرزند 6 ساله هم دارند که ناگزیر شده اند نگهداری از آن ها را به خویشاوندان خود بسپارند. سلامت حال مبینه آن قدر برای آن ها مهم است که سختی دوری از دیگر فرزندان خود را به جان خریده اند. هر چند تردیدی وجود ندارد حضور گرم آن ها شرایط بهبود حال مبینه و تقویت روحیه او را مناسب تر می کند.

مادران «اسرین» و «اسراء» هم که نمی توانند به فارسی سخن بگویند حرف های خود را به زبان ترکی به مادر مبینه منتقل می کنند. حرف هایی که همان حرف های مادر مبینه است. مادر اسرین نیز همراه با پدر او میهمان امام رضا(ع) شده اند تا برای بهبودی حال فرزندشان دعا کنند. مادر اسماء که با برادر بزرگ تر او به مشهد آمده است نیز امیدوار است دختر 10 ساله اش بهبود کامل پیدا کند. دعا به درگاه خداوند کار روز و شب این مادران و پدران است و درخواستشان هم این است که فرزندشان همانند روزهای قبل از حادثه سلامت کامل خود را به دست آورد.

کار کردن در بخش سوختگی بیمارستان ایمان و اعتقاد قوی می خواهد

دوری از خانواده، فشار روحی و اضطراب و نگرانی مشکلاتی است که مادران و پدران این دانش آموزان با آن دست و پنجه نرم می کنند اما در کنار آن ها افرادی حضور دارند که با وجود مشاهده این مشکلات ناگزیرند روحیه خود را هرچند ظاهری حفظ کنند تا بتوانند آرامش و اطمینان خاطر را به آن ها منتقل کنند. پزشکان، پرستاران و کارشناسانی که «مبینه»، «اسرین» و «اسراء» را همانند دختران خود می دانند و تمام توان شان را برای بهبودی وضعیت آن ها به کار گرفته اند.

قائنی پور، سرپرستار بخش سوختگی بیمارستان امام رضا(ع) یکی از پرستارانی است که در طول 10 روز گذشته در کنار این دانش آموزان و مادران آن ها حضور داشته است. او فشار روحی و روانی و نگرانی و اضطراب والدین این 3 دانش آموز را غیرقابل انکار می داند و می افزاید: ما وظیفه داریم تا در کنار انجام وظایف خود، برای حفظ روحیه و امیدواری آن ها نیز تلاش کنیم.

قائنی پور روحیه قوی و اعتقاد به خداوند را موضوعی انکار نشدنی در روند بهبود همه بیماران از جمله بیماران سوختگی می داند و می گوید: در این بخش بیمارانی با سوختگی 85 درصد هم بستری شده اند که با حفظ روحیه خود و تلاش پزشکان توانسته اند سلامت کامل خود را به دست آورند.

او به تلاش بی وقفه جراحان عمومی و داخلی، جراحان پلاستیک، پرستاران و کارشناسان تغذیه بیمارستان امام رضا(ع) برای بهبود وضعیت سلامت این 3 دانش آموز سخن می گوید و می افزاید: تا کنون مرحله اول پیوند پوست 2 نفر از این دانش آموزان انجام شده است. او معتقد است کار همه پزشکان و پرستارانی که در بخش های مختلف فعالیت می کنند سخت و دشوار است اما کار کردن در بخش هایی مانند بخش سوختگی روحیه و اعتقاد قوی می خواهد.